Naturalnie wytworzony okółek, kształtujący się podczas wzrostu pnia i gałęzi drzew, posłużył wytwórcy jako baza do taboretu. Stanowi on trzon konstrukcyjny przedmiotu - dzięki czemu stołek złożony jest tylko z dwóch elementów.

Mebel zaprojektowany przez Artura Goska nawiązuje proporcjami i kształtem do pierwowzoru. Do minimum została ograniczona liczba elementów, z których przedmiot został złożony. Ze względu na istotną precyzję wykonania, oprócz tradycyjnych technik ciesielskich, do wyprodukowania taboretu można wykorzystać współczesne maszyny sterowane numerycznie.

Stołek jest wykonany z trzech elementów a na jego indywidualny charakter wpływa materiał (drewno lite, sklejka lub płyt drewno-pochodne) oraz kształt siedziska, nawiązujący do podstawowych figur geometrycznych. Do wyboru użytkownik ma również różne wysokości stołka.

Poddawano je najprostszym zabiegom obróbki, przy użyciu jedynie siekiery i noża, minimalizując zarówno obróbkę, jak i samą formę.

Stołki jeśli nie w całości monolityczne, składały się z dwóch lub trzech łączonych ze sobą elementów. Przy ich wykonaniu ważna była konstrukcyjna prostota, która nie odbierała uroku naturalnym formom drzewnym, a sprawiała, iż możliwe było wykonanie mebla w krótkim czasie, który dzisiaj postrzegamy jako oryginalny. Tego typu stołki samorodne znane są z różnych krajów europejskich.

Stołki te wykorzystywano przy pracach domowych, gospodarskich i rzemieślniczych, np. obieraniu ziemniaków, do siedzenia przy ławach podczas spożywania posiłków.

Znajdź rzemieślnika na mapie: