Pani Jurek - Tarcza

Punktem wyjścia do powstania tarczy była refleksja nad dawnym rytmem ludzkiego życia, mierzonym nie godzinami czy minutami, ale cyklem przyrody, fazami słońca oraz pracą.
email facebook twitter compact

Bezpośrednią wizualną inspiracją był kwiat słonecznika - jedna z najpopularniejszych roślin uprawnych Ukrainy, symbol kraju związany z cyklem solarnym. Misterny wzór, jaki tworzą pestki na koszyczku słonecznika wydaje się być ornamentem huculskim stworzonym przez Naturę. Ten wzór w naszym projekcie jest przeniesiony na drewnianą tarczę i „wyjadany” dłutem snycerza, tworząc wklęsły relief.
 
Rzemieślnikiem, który realizuje projekt jest Taras Mulijak, snycerz z Kołomyi. Wzór tworzony przez pestki jest bardzo precyzyjny, odtworzenie go wymaga od Tarasa kunsztu, pokory oraz dużego nakładu czasu. Taras pracuje nad każdą tarczą zadaną liczbę godzin. W ten sposób powstają tarcze o różnym stopniu wybrania wzoru. Stopień wykończenia mierzony jest ilością poświęconej pracy, dlatego można zamówić tarczę pełną (wzór skończony) lub np. trzygodzinną, gdzie drewno jest wybrane w mniejszym zakresie. Mimo wspólnego rysunku wyjściowego i jednakowego czasu pracy, każda tarcza jest unikalna, ponieważ „łuskać” można z różnego klucza.
 
To, co zawiera pamięć tarczy, a co dodatkowo zyskuje zamawiający, to niepowtarzalny charakter ludzkiej pracy, w której jest wyłączność czasu poświęconego na wykonanie przedmiotu, skupienie, rytm i zmęczenie. Ten medytacyjny charakter przedmiotu, może stać się punktem wyjścia dla refleksji nad współczesnym rytmem życia.
 
Tarczę zegara można zmontować samodzielnie z mechanizmem zegara i wskazówkami lub zawiesić na ścianie jako skończone dzieło, niczym dekoracyjne talerze huculskie.

 

Ceny

pusta tarcza 35 EUR
rzeźbiona niepełna 45-50 EUR
rzeźbiona pełna 60 EUR

Żeby zamówić przedmiot skontaktuj się z nami:
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Zobacz PORADNIK zamówień u ukraińskich rzemieślników

Talerz

Talerz PME 55931, Huculszczyzna, Ukraina (brak dokładnej proweniencji, brak autora), wykonany i zakupiony na Huculszczyźnie w latach 30.XX w.

Talerz toczony z drewna orzechowego, intarsjowany (koraliki, drewno, mosiądz), z zastosowaniem technik snycerskich. Ornament geometryczno-roślinny ma układ pasowo-centryczny. W lustrze talerza symetryczny ornament ułożony z czterech sercowatych kształtów inkrustowanych białymi i niebieskimi koralikami. Granicę lustra talerza wyznacza pas inkrustowany koralikami w kolorach: niebieskim, białym i  czerwonym oraz fryz z łezkowatych kształtów, powtórzony przy krawędzi.
Tego rodzaju wyroby drewniane wykonane techniką inkrustacji i technik snycerskich, zostały zapoczątkowane przez słynny ród Szkryblaków z Jaworowa (a pierwszym był Jurij Szkryblak, urodzony w roku 1822). To wzornictwo zostało przejęte później przez innych huculskich twórców i kontynuowane w Kosowskim Instytucie Sztuki Użytkowej i Dekoratywnej. Najczęściej talerze i szkatułki, rzadziej inne precjoza (okładki do albumów, laski, korale, oprawy do wiecznych piór), obok charakterystycznej ceramiki pokuckiej stały się z czasem synonimem huculskiego pamiątkarstwa i były często nabywane przez turystów, licznie odwiedzających przed wojną Huculszczyznę.

Znajdź rzemieślnika na mapie: